به یه غریبه نیاز دارم.آره!یه آدم غریبه که بشینه کنارم، بی صدا بی یک کلمه حرف، بی حرکت.فقط بشینه و گوش بده.به حرف های من.چرندیاتم، مزخرفاتم، آرزوهام، ای کاش هام و شکایت هام.یه غریبه می خوام که فقط منو بشنوه، یه غریبه که عاقل نباشه چون حوصله ی نصیحت ندارم.یه غریبه که منطقی نباشه چون دنبال راهکار نیستم.یه غریبه که آشنا نباشه چون نمی خوام غصه بخوره.یه غریبه که دوستش نداشته باشم چون نمی خوام آزار ببینه، یه غریبه که دوستم نداشته باشه، چون نمی خوام اشکاشو ببینم.یه غریبه که لال باشه و هیچی نگه، یه غریبه که کر باشه و هیچی نشنوه..یه غریبه که غریبه بمونه، یه غریبه که منو فراموش کنه و بره....