یک روزهایی هم می شود مثل این چند روز که دستت را می گذاری روی علامت تکرار و فروغ مدام در گوشَت می خواند!این جور می شود که بارها روز اول دی ماه را به ۸ آبان پیوند می دهی و با چشم های خالیت میان هیاهوی خواب آلود صبحگاهی شهر به دنبال نجات دهنده ای می گردی که سال هاست در تاریکی گور خوابیده است.