لذت!

اوج لذت برایم همیشه گریه دار است...یعنی زمانی که در موقعیتی قرار می گیرم که برایم می شود اوج لذت بردت از آن، بی اختیار گریه ام می گیرد...مثل زمانی که به یک قاب فوق العاده در یک فیلم، نگاه می کنم و یا یک اثر هنری بی نظیر..مثل زمانی که به یک آهنگ رویایی گوش می سپارم و یا مهم تر از هر چیزی مثل زمانی که در آغوش تو هستم....انگار، به یک باره چیزی در من فرو می ریزد..تمام بدنم یخ می کند، گر می گیرد..نمی دانم شاید توضیحش مشکل باشد...اما می خواهم بدانی که گریه ی دیشبم...خوب بود... یعنی این که من در اوج لذت بودم...در اوج....درست مثل یک چتر باز..چتر بازی که از آن بالاها رهایش می کنند..تا به یک باره فرود آید...درست مثل این سرپایینی های جاده که یک باره می افتی و ته دلت هری پایین می ریزد و آن وقت دلت می خواهد از ته دل جیغ بکشی....